Biblia, płaszcz i relacje
Kiedyś usłyszałam zdanie, że każdy z nas, by przeżyć życie w zdrowy sposób, potrzebuje przynajmniej kilku głębokich relacji. To może być jedna lub dwie osoby, na które możesz liczyć, z którymi się przyjaźnisz, do których możesz mieć zaufanie. Kogoś, komu możesz powiedzieć to, co dla Ciebie jest trudne. Potrzebujemy szczerych, prawdziwych i głębokich relacji.
Może pamiętacie przyjaźń Sama i Frodo z powieści lub ekranizacji „Władca pierścieni”? Szli razem przez jakiś czas swojego życia, nawet mieli wspólny cel. Doświadczyli przeciwności, pomagali sobie nawzajem. Znali swoje wady, słabości, upadki. Wspólnie czerpali radość ze swoich mocnych stron. To była niezwykła przyjaźń, pewien etap życia, który przeżyli razem. Jest zapewne wiele ciekawych przykładów relacji, które możemy znaleźć w literaturze. A gdybyśmy chcieli poszukać takich niezwykłych relacji w Biblii?
Noemi i Rut
Rut była dla Noemi synową. Żyjąc wspólnie na ziemiach moabskich, przeżyły śmierć najbliższych osób — każda z nich straciła swojego męża. Po tych wydarzeniach Rut zdecydowała się powrócić z Noemi do ziemi judzkiej. To nie była łatwa decyzja. Rut pochodziła z Moabu, mogła pozostać u siebie i rozpocząć nowy rozdział swojego życia – ponownie wyjść za mąż. Jej szanse na ponowne małżeństwo po powrocie z Noemi do ziemi judzkiej, były niewielkie. „Mężczyźni z tego pokolenia rzadko brali sobie żony spoza własnego klanu” [1] . A mężczyzna, który według panującego wtedy prawa wykupu miał zostać mężem bezdzietnej wdowy, mógł odmówić (V Moj. 25,5-10). Jednak Rut powiedziała do Noemi:
„Dokąd ty pójdziesz i ja pójdę; gdzie ty zamieszkasz i ja zamieszkam; lud twój – lud mój, a Bóg twój – Bóg mój”
Rut 1:16W kontekście kultury tamtych czasów i sytuacji kobiet postawa Rut względem swojej teściowej robi ogromne wrażenie. Postanowiła jej nie zostawić, okazała się dla niej pomocą, wyraziła tym swoją troskę, miłość i wierność.
Dawid i Jonatan
Dawid miał wspaniałego przyjaciela – Jonatana. Po zwycięskiej walce Dawida z Goliatem Jonatan jako syn króla, okazał Dawidowi przychylność. Co ciekawe, podczas wspomnianej wcześniej walki, Dawid nie nosił zbroi, ponieważ nie potrafił się w niej poruszać (I Sam. 17,38-39), ale szybko zdobył nowe umiejętności. W dalszej części tej historii dowiadujemy się, że Dawid wyruszał na wyprawy jako wojownik na czele całego oddziału (I Sam. 18,5;13). Zatem został wyszkolony i Jonatan miał w tym swój udział (I Sam. 18,4). Jednak ich przyjaźń znaczyła o wiele więcej. Ponieważ oboje kochali Boga, obiecali sobie przyjaźń. Była to pewnego rodzaju wzajemna deklaracja przyjaźni i wierności (I Sam. 20,8). W efekcie tego Jonatan uratował życie Dawidowi i ostrzegł go, przed złymi zamiarami swojego ojca – Saula. Podobnie jak w historii Noemi i Rut, ich relację cechowała wierność, braterska miłość i był w niej obecny Bóg. Także po śmierci Jonatana, Dawid pozostał wierny przyrzeczeniom (I Sam. 20,15) i zatroszczył się o jego syna – Mefiboszeta, zwrócił mu należną ziemską posiadłość, a samego Mefiboszeta zaprosił do królewskiego stołu (II Sam. 9).
Co łączy historię Rut i Dawida?
Historia Rut nie skończyła się w opisanym wcześniej miejscu. Dzięki radom swojej teściowej poprosiła bliskiego krewnego jej rodziny - Boaza o możliwość wykupu. Powiedziała wtedy: „rozciągnij swój płaszcz (…) boś ty wykupiciel” (Rut 3,9). „Płaszcz był symbolem autorytetu (…) w tamtej kulturze pozycja i honor były reprezentowane w formie ubioru” [2]. Boaz zgodził się i zgodnie z ówczesnym prawem wykupił ziemię należącą kiedyś do Noemi oraz ożenił się z Rut. Historia Noemi i Rut zakończyła się wykupieniem. Mówiąc obrazowo: Boaz rozciągnął nad nimi swój ochronny płaszcz, zatroszczył się o nie. W pewnym sensie płaszcz stał się tutaj symbolem odkupienia.A co stało się z Dawidem? Również otrzymał płaszcz. Do tej pory był pasterzem, przychodził do domu królewskiego, by grać i śpiewać królowi. Dowiadujemy się, że po zwycięskiej walce z Goliatem, Dawid otrzymał od Jonatana płaszcz, a także miecz, łuk i pas (I Sam. 18,4). Dostąpił pewnego przywileju, honoru. To był wspaniały gest ze strony Jonatana, coś niezwykle osobistego. To był początek ich przyjaźni. Możemy sobie tylko wyobrazić, jak bardzo Dawid musiał czuć się wtedy wyróżniony. Od tego dnia już nie wrócił do pasania owiec. Z czasem stał się znaczącą osobą w Izraelu, a ostatecznie został królem.Płaszcz jako symbol odkupienia pojawił się w historii Noemi i Rut. Podobnie Dawid otrzymał płaszcz, doświadczając tym samym ogromnego wyróżnienia, które zmieniło dotychczasowy bieg jego życia. Może będziecie zdziwieni, ale Jezus jest również tym, który łączy te dwie historie. Zarówno Rut, Boaz i Dawid zostali wymienieni w rodowodzie Jezusa Chrystusa. Rozciągnięcie płaszcza przez Boaza nad Noemi i Rut stało się symbolem odkupienia, które widzimy w pełni, czytając historie o Jezusie. To właśnie Jezus utorował nam drogę do relacji z Bogiem – Ojcem. Co niesamowite, Jezus zmarł, zmartwychwstał i dzięki temu wypełniło się słowo z księgi Izajasza 61,10:
„Będę się wielce radować w Panu i moja dusza rozraduje się w moim Bogu, bo przyoblekł mnie w szaty zbawienia i przyodział mnie w płaszcz sprawiedliwości (…)”.
Izajasza 61:10Kiedy przyjmujemy dar zbawienia, Biblia porównuje to do przyodziania nas w płaszcz, który staje się kolejny raz symbolem odkupienia i możliwości relacji z Jezusem.
Co to dla nas znaczy?
Relacje są dla nas kluczowe, potrzebujemy ich, by nasze życie było spełnione. Czytając Biblię, odnajdujemy coś więcej, czytamy historię o odkupieniu. Bóg wiedział, że przede wszystkim potrzebujemy relacji z Nim, z naszym Ojcem. Studiując Biblię możemy odkryć Jego niezwykły plan okupienia przygotowany dla każdego z nas. Możemy doświadczyć przemiany, zwrotu akcji w naszym życiu tak samo, jak doświadczyli tego Rut lub Dawid. A jak pamiętacie, otrzymali oni również wspaniałe, głębokie przyjaźnie. I tego życzę każdemu z Was. Niezwykłych, głębokich relacji i przede wszystkim bliskiej relacji z Bogiem, z naszym Ojcem.
[1]Dawid Pawson, „Klucz do Biblii” s. 148
[2]Chuck Missler „Poznaj Biblię w 24 godziny” s. 76
